Jak prowadzić rozmowę przez telefon. Kulturalne i grzeczne telefonowanie.
Przy
aparacie telefonicznym doznajemy różnorodnych uczuć: od
błogosławieństwa tego nadzwyczajnego wynalazku do przeklinania go w
straszliwej złości. Telefon pozwala nam rozmawiać z ludźmi oddalonymi o
tysiące kilometrów, łączy nas ze światem. Ale może również obudzić z
najpiękniejszego snu, powodując przyśpieszone bicie serca.
Wszystkim radzimy przestrzegać poniższych dobrych zasad przy korzystaniu z telefonu:
1. W pracy nie prowadzimy prywatnych pogawędek lub skracamy je do minimum. 2. Do znajomych nie telefonujemy przed godziną 8.00 rano ani po 21.00 wieczorem, oczywiście wyjątek stanowi sytuacja gdy chodzi o bardzo ważną sprawę. 3. Nie narażamy gości w domu czy interesantów w pracy na asystowanie przy długich rozmowach, osobę dzwoniącą prosimy o telefon w późniejszym terminie lub sami zobowiązujemy się do niej później zatelefonować. 4. Mówimy wyraźnie i wprost do słuchawki, nie dotykamy jej jednak ustami. 5. Korzystając z cudzego telefonu, zwłaszcza jeśli ma to miejsce regularnie, musimy zwrócić przybliżone koszty rozmowy. 6. Gdy do kogoś telefonujemy i usłyszymy głos w słuchawce ("halo", "słucham") przedstawiamy się pierwsi i mówimy w jakim celu dzwonimy. 7. Jeśli odbieramy telefon w miejscu pracy, zawsze na początku przedstawiamy nazwę firmy / instytucji w pełnej nazwie lub skrócie. Następnie pytamy w czym możemy pomóc. 8. Przez telefon nie załatwiamy intymnych ani kompromitujących spraw. 9.W restauracji Rozmowa przez telefon jak i pisanie sms-ów w obecności gościa przy stole jest dużym nietaktem. Telefon powinien być wyłączony, a jeśli czekamy na rozmowę lub wiadomość sms, należy go wyciszyć. Jeśli podczas spotkania musimy odebrać telefon, należy przeprosić i odejść od stołu pamiętając jednak, aby zakończyć rozmowę tak szybko, jak to możliwe. |
/ fragment artykułu/
• Wykreśl ze swojego e-mailowego słownika formę „Witam”.
• Zaczynając listy formalne, używaj fraz: „Szanowna Pani”, „Szanowny Panie”.
• Pisząc mniej formalne e-maile, używaj form: „Dzień dobry Pani”, „Dzień dobry Panu”.
• Jeżeli dobrze znasz adresata, możesz rozpocząć list elektroniczny słowami: „Szanowna Pani Anno”, „Dzień dobry, Panie Janie”.
• Chcąc wyrazić szacunek lub podkreślić zależności służbowe, używaj fraz: „Szanowna Pani Prezes”, „Szanowny Panie Profesorze”.
• Z pomocą form „Pozdrawiam” oraz „Z pozdrowieniami” kończ e-maile o neutralnym charakterze.
• Używaj frazy „Serdecznie pozdrawiam”, kiedy znasz adresata i kiedy łączą was dobre relacje.
• Stosuj formuły „Z wyrazami szacunku” lub „Z poważaniem” w korespondencji z osobami o wysokim prestiżu zawodowym...."
http://www.koneserzy.pl/porady-bywalca/320-dobre-obyczaje-a-korespondencja-jak-zaczyna%C4%87-i-ko%C5%84czy%C4%87-e-maile.html
W restauracji
Podstawowe zasady zachowania i najczęstsze kompromitujące błędy tu: http://www.koneserzy.pl/porady-bywalca/406-czego-nie-nale%C5%BCy-robi%C4%87-przy-jedzeniu.html
Kto pierwszy wchodzi do restauracji, mężczyzna czy kobieta?
Sprawa
wydaje się oczywista, ale taka nie jest. Kobietę należy nie tyle
przepuścić przodem, co wyręczyć ją w otwarciu drzwi. Mężczyzna otwiera
drzwi i trzyma je, aby kobieta mogła wejść do środka. Jeśli jednak drzwi
otwierają się do wewnątrz, mężczyzna otwierając je (mimowolnie) wchodzi
pierwszy i przytrzymuje drzwi kobiecie. Gdy oboje są już w środku,
zawsze to mężczyzna idzie przodem i kieruje się do wybranego stolika.
Kobieta podąża za nim.
Jakie miejsce zająć przy stole?
Zapraszając
kogokolwiek do restauracji stajesz się gospodarzem. Proponujesz swojemu
gościowi/gościom najlepsze miejsce, pytając gościa o zdanie.Kobieta siada pierwsza. Nie
wchodząc w szczegóły, najlepszym miejscem jest to, z którego widać
innych gości i wnętrze lokalu. Najgorsze miejsca to te obok toalety,
wieszaka czy dużej ozdoby. Gospodarz siada jako ostatni.
Co zrobić z torebką lub aktówką przy stole?
Bagaż
podręczny w postaci torebki lub aktówki kładziemy na pobliskim meblu,
na ziemi między nogami pod krzesłem, lub – jeśli jest na tyle mała –
układamy ją na kolanach i przykrywamy serwetą Nietaktem jest wieszanie torebki na krześle.
Czego nie wolno kłaść na stole?
Wszystkiego.
Bardzo popularne jest układanie na stole portfela, kluczy, telefonu czy
innych przedmiotów podręcznych. To błąd. Powinny one zostać w kieszeni.
Na
stole nie wolno również kłaść brudnych sztućców, ani w całości ani
nawet opierając o talerz. Użyte raz, mają spocząć na talerzu.
Co zrobić z serwetą w restauracji?
W
restauracjach średniej klasy i lepszych, na stołach nie leżą serwetniki
z papierowymi chusteczkami. Ich rolę pełni czysta, biała serweta (nie
mylić z obrusem). Serwetę powinniśmy po zajęciu miejsca za stołem ułożyć
na kolanach lewą stroną do dołu. Prawa strona służy do wycierania ust. W
serwetę wycieramy usta nie tylko po skończeniu jedzenia, ale również
przed napiciem się. Tak, aby na brzegu szklanki czy kieliszka nie został
tłusty ślad ust.
Gdy
odchodzimy od stołu na przykład do ubikacji, serwetę należy położyć na
krzesło lewą stroną do dołu. Po skończeniu jedzenia, wytarciu ust i
ewentualnie rąk, zmiętą serwetę zostawiamy na stole obok talerza. Nie
składamy jej, lecz zasłaniamy jedynie plamy.
Jak ułożyć sztućce w przerwie, a jak po zakończonym posiłku?
Jeśli
chcemy się napić lub wyjść do ubikacji, sztućce kładziemy na talerzu
krzyżując je. Gdy skończyliśmy jeść, sztućce układa się w poprzek
talerza, równolegle do siebie.
Ciąg dalszy tego fragmentu artykułu:
http://www.niepoddawajsie.pl/jak-zachowywac-sie-w-restauracji-zasady-savoir-vivre/
Chleb/bułki
Jeśli jesteśmy na uroczystym śniadaniu i samodzielnie przyrządzamy sobie kanapkę, to kładziemy ją na talerz, kroimy za pomocą widelca i noża, zjadając małe kęsy. Kiedy natomiast chleb serwowany jest jako dodatek do zup. Bierzemy kromkę w rękę, przełamujemy ją na pół, po czym odłamujemy mniejsze kęsy i zjadamy. Należy pamiętać , że podczas przyjęć nie powinniśmy odgryzać kęsów, ani kłaść ułamanych części chleba na talerz. Nie przystoi również maczanie kawałków chleba w sosach. Trzeba się od tego powstrzymać.
-----------------------------
Pieczywo zwykle jako pierwsze pojawia się na stole. W eleganckich restauracjach, tak jak dawniej, kromki chleba je się przy pomocy noża i widelca. Jest to jednak przestarzały zwyczaj. Dzisiaj pieczywo łamiemy na drobne kawałeczki. Na nie nakładamy niewielką ilość masła, a potem wkładamy do ust. Nie należy smarować go tak jak kanapki i odgryzać potem małych kęsów. Dotyczy to szczególnie tostów, bagietek i długich bułek.
Jeżeli wyjmujemy pieczywo z koszyka, to należy pamiętać, iż musimy wziąć kawałek, który dotknęliśmy.
Bułek nie rozkrajamy. Po przełamaniu smarujemy je z jednej strony masłem. Jeżeli jemy bułkę z serem lub z kiełbasą, możliwe jest jedzenie najpierw jednej połowy, a potem drugiej. Kanapki także jemy przy użyciu noża i widelca, które okazują się bardzo pomocne szczególnie w wypadku kanapek wielowarstwowych.
Pamiętajmy też, że po skończonym posiłku nie czyścimy talerza chlebem, nie maczamy go w zupie ani w sosie. Nie wrzucamy też kawałków pieczywa do zupy, nie przesuwamy nimi np. kawałków mięsa do widelca.
Wędlina
Podaną na półmisku wędlinę nakładamy w umiarkowanych ilościach na swój talerz. Jemy nożem i widelcem.Grubo pokrojoną zwykłą szynkę jemy za pomocą noża i widelca krojąc ją na odpowiednie kęsy.
Cieniutko pokrojone jak „papierek” szynki włoskie i hiszpańskie jemy tylko palcami podnoszą je do góry i wpuszczając do ust. Jeżeli musimy obrać ją ze skóry, robimy to za pomocą sztućców, nigdy palcami.
Zupa
Zupa w filiżanceJeżeli zupa serwowana jest w filiżankach (tak najczęściej podaje się tzw. czyste, jak np.: bulion, barszcz czerwony, rosół), to najpierw spożywamy ją w sposób tradycyjny, czyli posługując się łyżką. Pod koniec – wtedy, kiedy w naczyniu jest już niewiele płynu – odkładamy łyżkę na talerzyk, podnosimy filiżankę do ust i wypijamy resztę. Taki sposób jedzenia zup serwowanych w filiżance jest jak najbardziej elegancki oraz zgodny z zasadami etykiety przy stole.
Zupa w głębokim talerzu
Zupy gęstsze, o mniej płynnej konsystencji lub z dużą ilością warzyw i dodatków (np. z makaronem), podawane są zazwyczaj w głębokich talerzach. Spożywając potrawę z takiego naczynia pamiętajmy, aby na łyżkę nie nabierać zbyt wiele, ponieważ w ten sposób ryzykujemy poplamieniem obrusa bądź ubrania. Pod koniec jedzenia możemy lekko przechylić talerz lewą ręką, a łyżką trzymaną w prawej wybrać resztę zupy – nigdy nie róbmy jednak tego zbyt zdecydowanie, ponieważ to nieeleganckie: na talerzu może pozostać kilka jej kropel.
http://www.koneserzy.pl/porady-bywalca/102-etykieta-przy-stole-zupy.html
Nie dmuchamy na łyżkę, ani nie mieszamy w zupie łyżką, cierpliwie czekamy, aż zupa ostygnie.
Nie wolno maczać w zupie chleba, kruszyć go do talerza czy miseczki ani dmuchać w celu ostudzenia dania.
Jeżeli w zupie jest większy kawałek czegoś (np. kiełbasy) najpierw zjadamy zupę, a następnie jemy widelcem i nożem „wkładkę”. Pamiętajmy, aby otrzymane do zupy pieczywo (chleb, bułkę lub tost) jeść odrywając palcami jednorazowe kęsy.
Należy powstrzymać się od zjadania chlebka,w którym podano żurek.
OWOCE
Banana obieramy rękoma (często będzie on podzielony na mniejsze części), ale jemy widelcem i nożem krojąc go na mniejsze części na talerzyku . Można także, i jest to sposób wygodniejszy, wziąć owoc do lewej ręki i naciąć nożem u góry, następnie ściągnąć z niego skórkę tak daleko, by owoc swobodnie wysunął się na talerz (uważając, by nie wyśliznął się nam na stół). Potem odkrajamy plasterek po plasterku. Przed obraniem banana można go także przekroić na pół.
.Jabłka, Gruszki
Jeśli zostały podane w całości, to najpierw kroimy je na ćwiartki lub ósemki, a potem obieramy nożem. Można także obrać jabłko czy gruszkę ze skórki bez wcześniejszego podzielenia go na cząstki.
AWOKADO
W przypadku, gdy ten owoc trafi do nas w całości, najpierw powinniśmy przekroić go na pół. Kolejny krok to przekręcenie podzielonych połówek w przeciwnym do siebie kierunku, otworzenie awokado i wyjęcie pestki (co nie będzie trudne, pestka jest okazała). Na zakończenie pozostaje konsumpcja poprzez wydrążenie miąższu łyżeczką lub pokrojenie owocu na kawałki nożem i widelcem.
Arbuz
Jeżeli podano nam kawałek owocu w skórce, to miąższ należy wybrać łyżeczką. Jeśli jest pokrojony w kawałeczki, to spożywamy je przy pomocy widelca, którym też usuwamy pestki,
KIWI
Przekrojony na pół owoc bierzemy do ręki i łyżeczką wydobywamy z niego miąższ.
Mandarynki
Mandarynkę bierzemy do ręki i palcami obieramy ze skórki. Następnie odrywamy poszczególne cząstki i wkładamy je do ust również przy pomocy palców.
Pomarańcze
Pomarańczę najpierw nacinamy, aby łatwiej usunąć skórkę uniemożliwiająca dostęp do owocu. Można również zdjąć białą warstwę pod skórką, która przylega do miąższu. Następnie dzielimy owoc na części. Można to zrobić palcami. Po zjedzeniu owocu wycieramy palce w serwetkę lub płuczemy w miseczce z wodą.
PYZY, KLUSKI, PIEROGI
Generalnie do jedzenia potraw mącznych potrzebujemy zazwyczaj tylko widelca, co stoi w zgodzie z savoir-vivre. Kroimy widelcem kawałek po kawałku, aby zamoczyć go w sosie. Należy pamiętać, że jest to bardzo ważne, gdyż umieszczenie w ustach całej pyzy będzie wyjątkowo nieestetyczne i nieeleganckieKARTOFLE
Ziemniaki bardzo często stanowią składnik polskich obiadów. Pamiętajmy, iż nie kroimy kartofli nożem, a co najwyżej rozdrabniamy widelcem.
Jednak Ziemniaki
Dawniej istniał bezwzględny zakaz krojenia ziemniaków nożem, dziś jednak jest to już dozwolone. Niedopuszczalne jest natomiast rozgniatanie ziemniaków widelcem na talerzu i to na dodatek wszystkich na raz. W kręgu rodzinnym można sobie ostatecznie na to pozwolić, ale nie rozgniatajmy ziemniaków jednocześnie np. z surówką czy jarzynami. Pamiętajmy, że ziemniaki rozdrabnia się widelcem.
Jajko
Są dwa eleganckie sposoby zjedzenia jajka na miękko. Po włożeniu do kieliszka, można delikatnie stłuc skorupkę łyżeczką i zdjąć ją palcami (żeby łatwo odchodziła, wystarczy jajko tuż po ugotowaniu schłodzić zimną wodą). Niektórzy biorą jajko do ręki i uderzają nim o stół lub talerzyk, co jest błędem. Druga metoda to odcięcie czubka jajka wraz ze skorupką. Ten drugi sposób nie jest najlepszy, ponieważ przy uderzeniu nożem fragmenty skorupki mogą pozostać w jajku. Warto przy tym pamiętać, że jajko ustawia się w kieliszku węższą stroną do góry, wtedy istnieje większe prawdopodobieństwo, że nie poplami się obrusu, a poza tym mniejsza część zostanie odrzucona.
Jajecznicę natomiast jemy widelcem, podobnie jak jajko na twardo w majonezie czy innym sosie. Jedząc jajko na twardo, możemy je widelcem rozdrabniać przy nakładaniu, a jeśli oprócz jajka mamy na talerzu inne dodatki wymagające pokrojenia, nie ma problemu, żeby wtedy i przy jajku pomóc sobie nożem.
Krewetki
Krewetki je się palcami. Na smakosza i tu jednak czyhają niebezpieczeństwa. Lewą ręką przytrzymujemy główkę, a prawą chwytamy ogon, który należy odgiąć tak, by pękł pancerz. Trzeba go rozerwać palcami, by móc dostać się do mięsa. Ostrożność tu nie zaszkodzi, bowiem z krewetki może wytrysnąć sok! Warto też usunąć jelito przypominające cienką, czarną nitkę. Robimy to palcami lub widelcem.
Wydobyte mięso można zanurzyć w sosie. W wypadku krewetek można też rozprawić się z kilkoma sztukami od razu, a dopiero potem Przystąpić do jedzenia już przy pomocy sztućców. Pamiętać jednak należy o wcześniejszym opłukaniu palców.
Masło
Masło bierzemy z talerzyka przy pomocy małego noża, który zwykle jest położony na talerzu do chleba. Jeżeli przy maśle leży nóż lub widelczyk, to wtedy należy z nich skorzystać, potem odłożyć na miejsce, a pieczywo posmarować już przy użyciu własnych sztućców.
Pizza
Jeśli chcemy wykazać się kulturą i obyciem, to w restauracji pod żadnym pozorem nie wolno wziąć kawałka pizzy w rękę. Należy skorzystać z noża i widelca.
Spaghetti
Do jedzenia tego włoskiego przysmaku jest potrzebny widelec i dla mniej wprawionych smakoszy - łyżka. Widelec bierzemy do prawej ręki, łyżkę do lewej. (Tu jednak nasuwa się pytanie, czy w takim układzie widelec kładziemy po prawej stronie talerza, a łyżkę po lewej? Jest to kwestia sporna wśród znawców etykiety. Przyjęło się mimo to, że sztućce kładziemy po tej stronie, z której będą używane.) Następnie wbijamy widelec w makaron i staramy się uchwycić trzy lub cztery nitki. Potem nawijamy makaron na widelec, opierając go o łyżkę i unosząc lekko co jakiś czas, by nitki nie opadły z widelca. Kłębek powinien być takiej wielkości, by spokojnie mógł zmieścić się w ustach.
Osoby bardziej wprawione nie potrzebują do nawijania łyżki, gdyż z powodzeniem opierają widelec o brzeg talerza i w ten sposób nawijają makaron. Spaghetti podaje się w głębokich talerzach. Nie wolno kroić tego dania nożem.
Szaszłyk
W wypadku szaszłyków sprawa jest w sumie dość prosta. Lewą ręką chwytamy koniec rożna, który zazwyczaj jest zakończony uchwytem lub zgrubieniem. Drugi koniec rożna opieramy na talerzy pod pewnym kątem i widelcem zsuwamy poszczególne kawałki jeden po drugim. Jeśli rożen jest drewniany, warto zdjąć jego zawartość od razu po otrzymaniu dnia, ponieważ potem może się to okazać nieco kłopotliwe.
Wskazana jest tu ostrożność, gdyż koniec rożna może się wyśliznąć. Pręcik oczyszczony już z dodatków odkładamy na brzeg talerza. Zdjęte smakołyki jemy przy użyciu noża i widelca.
_______________________________________________________
Ułożenie talerzy i sztućców – tutaj kieruj się przede wszystkim użytecznością, to znaczy ułóż je w kolejności użycia. Na zewnątrz powinny znaleźć się te, po które Ty i Twoi goście będziecie sięgać w pierwszej kolejności.
Szwedzki stół
Należy jeść tyle, ile uważamy za stosowne, przy czym nie wolno manifestować wygłodzenia i zachłanności. Wypada w tym miejscu wspomnieć o tym, aby nie nakładać sobie zbyt dużo na talerze. Pamiętajmy o innych uczestnikach posiłku, dajmy im też skosztować wyśmienitości, które są na stole. Uwaga ta szczególnie dotyczy posiłków w stylu „szwedzkiego stołu”. Niestety, bardzo często widzę przy takich okazjach, że wygłodniali i nienasyceni nakładają sobie wielkie góry pożywienia na swe talerze, z trudem donosząc je następnie do swojego stolika. Zwłaszcza, jak na ich talerzu oprócz sałatki są jeszcze: wędlina, jajecznica, parówki, musztarda… Z estetyką i dobrym wychowaniem nie ma to wiele wspólnego.
Pośpiech przy nakładaniu na talerzyki dużych porcji (aby zdążyć przed innymi) nie jest bynajmniej wyrazem dobrych manier…
Chleb/bułki
Jeśli jesteśmy na uroczystym śniadaniu i samodzielnie przyrządzamy sobie kanapkę, to kładziemy ją na talerz, kroimy za pomocą widelca i noża, zjadając małe kęsy. Kiedy natomiast chleb serwowany jest jako dodatek do zup. Bierzemy kromkę w rękę, przełamujemy ją na pół, po czym odłamujemy mniejsze kęsy i zjadamy. Należy pamiętać , że podczas przyjęć nie powinniśmy odgryzać kęsów, ani kłaść ułamanych części chleba na talerz. Nie przystoi również maczanie kawałków chleba w sosach. Trzeba się od tego powstrzymać.
-----------------------------
Pieczywo zwykle jako pierwsze pojawia się na stole. W eleganckich restauracjach, tak jak dawniej, kromki chleba je się przy pomocy noża i widelca. Jest to jednak przestarzały zwyczaj. Dzisiaj pieczywo łamiemy na drobne kawałeczki. Na nie nakładamy niewielką ilość masła, a potem wkładamy do ust. Nie należy smarować go tak jak kanapki i odgryzać potem małych kęsów. Dotyczy to szczególnie tostów, bagietek i długich bułek.
Jeżeli wyjmujemy pieczywo z koszyka, to należy pamiętać, iż musimy wziąć kawałek, który dotknęliśmy.
Bułek nie rozkrajamy. Po przełamaniu smarujemy je z jednej strony masłem. Jeżeli jemy bułkę z serem lub z kiełbasą, możliwe jest jedzenie najpierw jednej połowy, a potem drugiej. Kanapki także jemy przy użyciu noża i widelca, które okazują się bardzo pomocne szczególnie w wypadku kanapek wielowarstwowych.
Pamiętajmy też, że po skończonym posiłku nie czyścimy talerza chlebem, nie maczamy go w zupie ani w sosie. Nie wrzucamy też kawałków pieczywa do zupy, nie przesuwamy nimi np. kawałków mięsa do widelca.
Wędlina
Podaną na półmisku wędlinę nakładamy w umiarkowanych ilościach na swój talerz. Jemy nożem i widelcem.Grubo pokrojoną zwykłą szynkę jemy za pomocą noża i widelca krojąc ją na odpowiednie kęsy.
Cieniutko pokrojone jak „papierek” szynki włoskie i hiszpańskie jemy tylko palcami podnoszą je do góry i wpuszczając do ust. Jeżeli musimy obrać ją ze skóry, robimy to za pomocą sztućców, nigdy palcami.
Zupa
Zupa w filiżanceJeżeli zupa serwowana jest w filiżankach (tak najczęściej podaje się tzw. czyste, jak np.: bulion, barszcz czerwony, rosół), to najpierw spożywamy ją w sposób tradycyjny, czyli posługując się łyżką. Pod koniec – wtedy, kiedy w naczyniu jest już niewiele płynu – odkładamy łyżkę na talerzyk, podnosimy filiżankę do ust i wypijamy resztę. Taki sposób jedzenia zup serwowanych w filiżance jest jak najbardziej elegancki oraz zgodny z zasadami etykiety przy stole.
Zupa w głębokim talerzu
Zupy gęstsze, o mniej płynnej konsystencji lub z dużą ilością warzyw i dodatków (np. z makaronem), podawane są zazwyczaj w głębokich talerzach. Spożywając potrawę z takiego naczynia pamiętajmy, aby na łyżkę nie nabierać zbyt wiele, ponieważ w ten sposób ryzykujemy poplamieniem obrusa bądź ubrania. Pod koniec jedzenia możemy lekko przechylić talerz lewą ręką, a łyżką trzymaną w prawej wybrać resztę zupy – nigdy nie róbmy jednak tego zbyt zdecydowanie, ponieważ to nieeleganckie: na talerzu może pozostać kilka jej kropel.
http://www.koneserzy.pl/porady-bywalca/102-etykieta-przy-stole-zupy.html
Nie dmuchamy na łyżkę, ani nie mieszamy w zupie łyżką, cierpliwie czekamy, aż zupa ostygnie.
Nie wolno maczać w zupie chleba, kruszyć go do talerza czy miseczki ani dmuchać w celu ostudzenia dania.
Jeżeli w zupie jest większy kawałek czegoś (np. kiełbasy) najpierw zjadamy zupę, a następnie jemy widelcem i nożem „wkładkę”. Pamiętajmy, aby otrzymane do zupy pieczywo (chleb, bułkę lub tost) jeść odrywając palcami jednorazowe kęsy.
Należy powstrzymać się od zjadania chlebka,w którym podano żurek.
OWOCE
Banana obieramy rękoma (często będzie on podzielony na mniejsze części), ale jemy widelcem i nożem krojąc go na mniejsze części na talerzyku . Można także, i jest to sposób wygodniejszy, wziąć owoc do lewej ręki i naciąć nożem u góry, następnie ściągnąć z niego skórkę tak daleko, by owoc swobodnie wysunął się na talerz (uważając, by nie wyśliznął się nam na stół). Potem odkrajamy plasterek po plasterku. Przed obraniem banana można go także przekroić na pół.
.Jabłka, Gruszki
Jeśli zostały podane w całości, to najpierw kroimy je na ćwiartki lub ósemki, a potem obieramy nożem. Można także obrać jabłko czy gruszkę ze skórki bez wcześniejszego podzielenia go na cząstki.
AWOKADO
W przypadku, gdy ten owoc trafi do nas w całości, najpierw powinniśmy przekroić go na pół. Kolejny krok to przekręcenie podzielonych połówek w przeciwnym do siebie kierunku, otworzenie awokado i wyjęcie pestki (co nie będzie trudne, pestka jest okazała). Na zakończenie pozostaje konsumpcja poprzez wydrążenie miąższu łyżeczką lub pokrojenie owocu na kawałki nożem i widelcem.
Arbuz
Jeżeli podano nam kawałek owocu w skórce, to miąższ należy wybrać łyżeczką. Jeśli jest pokrojony w kawałeczki, to spożywamy je przy pomocy widelca, którym też usuwamy pestki,
KIWI
Przekrojony na pół owoc bierzemy do ręki i łyżeczką wydobywamy z niego miąższ.
Mandarynki
Mandarynkę bierzemy do ręki i palcami obieramy ze skórki. Następnie odrywamy poszczególne cząstki i wkładamy je do ust również przy pomocy palców.
Pomarańcze
Pomarańczę najpierw nacinamy, aby łatwiej usunąć skórkę uniemożliwiająca dostęp do owocu. Można również zdjąć białą warstwę pod skórką, która przylega do miąższu. Następnie dzielimy owoc na części. Można to zrobić palcami. Po zjedzeniu owocu wycieramy palce w serwetkę lub płuczemy w miseczce z wodą.
PYZY, KLUSKI, PIEROGI
Generalnie do jedzenia potraw mącznych potrzebujemy zazwyczaj tylko widelca, co stoi w zgodzie z savoir-vivre. Kroimy widelcem kawałek po kawałku, aby zamoczyć go w sosie. Należy pamiętać, że jest to bardzo ważne, gdyż umieszczenie w ustach całej pyzy będzie wyjątkowo nieestetyczne i nieeleganckieKARTOFLE
Ziemniaki bardzo często stanowią składnik polskich obiadów. Pamiętajmy, iż nie kroimy kartofli nożem, a co najwyżej rozdrabniamy widelcem.
Jednak Ziemniaki
Dawniej istniał bezwzględny zakaz krojenia ziemniaków nożem, dziś jednak jest to już dozwolone. Niedopuszczalne jest natomiast rozgniatanie ziemniaków widelcem na talerzu i to na dodatek wszystkich na raz. W kręgu rodzinnym można sobie ostatecznie na to pozwolić, ale nie rozgniatajmy ziemniaków jednocześnie np. z surówką czy jarzynami. Pamiętajmy, że ziemniaki rozdrabnia się widelcem.
Jajko
Są dwa eleganckie sposoby zjedzenia jajka na miękko. Po włożeniu do kieliszka, można delikatnie stłuc skorupkę łyżeczką i zdjąć ją palcami (żeby łatwo odchodziła, wystarczy jajko tuż po ugotowaniu schłodzić zimną wodą). Niektórzy biorą jajko do ręki i uderzają nim o stół lub talerzyk, co jest błędem. Druga metoda to odcięcie czubka jajka wraz ze skorupką. Ten drugi sposób nie jest najlepszy, ponieważ przy uderzeniu nożem fragmenty skorupki mogą pozostać w jajku. Warto przy tym pamiętać, że jajko ustawia się w kieliszku węższą stroną do góry, wtedy istnieje większe prawdopodobieństwo, że nie poplami się obrusu, a poza tym mniejsza część zostanie odrzucona.
Jajecznicę natomiast jemy widelcem, podobnie jak jajko na twardo w majonezie czy innym sosie. Jedząc jajko na twardo, możemy je widelcem rozdrabniać przy nakładaniu, a jeśli oprócz jajka mamy na talerzu inne dodatki wymagające pokrojenia, nie ma problemu, żeby wtedy i przy jajku pomóc sobie nożem.
Krewetki
Krewetki je się palcami. Na smakosza i tu jednak czyhają niebezpieczeństwa. Lewą ręką przytrzymujemy główkę, a prawą chwytamy ogon, który należy odgiąć tak, by pękł pancerz. Trzeba go rozerwać palcami, by móc dostać się do mięsa. Ostrożność tu nie zaszkodzi, bowiem z krewetki może wytrysnąć sok! Warto też usunąć jelito przypominające cienką, czarną nitkę. Robimy to palcami lub widelcem.
Wydobyte mięso można zanurzyć w sosie. W wypadku krewetek można też rozprawić się z kilkoma sztukami od razu, a dopiero potem Przystąpić do jedzenia już przy pomocy sztućców. Pamiętać jednak należy o wcześniejszym opłukaniu palców.
Masło
Masło bierzemy z talerzyka przy pomocy małego noża, który zwykle jest położony na talerzu do chleba. Jeżeli przy maśle leży nóż lub widelczyk, to wtedy należy z nich skorzystać, potem odłożyć na miejsce, a pieczywo posmarować już przy użyciu własnych sztućców.
Pizza
Jeśli chcemy wykazać się kulturą i obyciem, to w restauracji pod żadnym pozorem nie wolno wziąć kawałka pizzy w rękę. Należy skorzystać z noża i widelca.
Spaghetti
Do jedzenia tego włoskiego przysmaku jest potrzebny widelec i dla mniej wprawionych smakoszy - łyżka. Widelec bierzemy do prawej ręki, łyżkę do lewej. (Tu jednak nasuwa się pytanie, czy w takim układzie widelec kładziemy po prawej stronie talerza, a łyżkę po lewej? Jest to kwestia sporna wśród znawców etykiety. Przyjęło się mimo to, że sztućce kładziemy po tej stronie, z której będą używane.) Następnie wbijamy widelec w makaron i staramy się uchwycić trzy lub cztery nitki. Potem nawijamy makaron na widelec, opierając go o łyżkę i unosząc lekko co jakiś czas, by nitki nie opadły z widelca. Kłębek powinien być takiej wielkości, by spokojnie mógł zmieścić się w ustach.
Osoby bardziej wprawione nie potrzebują do nawijania łyżki, gdyż z powodzeniem opierają widelec o brzeg talerza i w ten sposób nawijają makaron. Spaghetti podaje się w głębokich talerzach. Nie wolno kroić tego dania nożem.
Szaszłyk
W wypadku szaszłyków sprawa jest w sumie dość prosta. Lewą ręką chwytamy koniec rożna, który zazwyczaj jest zakończony uchwytem lub zgrubieniem. Drugi koniec rożna opieramy na talerzy pod pewnym kątem i widelcem zsuwamy poszczególne kawałki jeden po drugim. Jeśli rożen jest drewniany, warto zdjąć jego zawartość od razu po otrzymaniu dnia, ponieważ potem może się to okazać nieco kłopotliwe.
Wskazana jest tu ostrożność, gdyż koniec rożna może się wyśliznąć. Pręcik oczyszczony już z dodatków odkładamy na brzeg talerza. Zdjęte smakołyki jemy przy użyciu noża i widelca.
_______________________________________________________
Ułożenie talerzy i sztućców – tutaj kieruj się przede wszystkim użytecznością, to znaczy ułóż je w kolejności użycia. Na zewnątrz powinny znaleźć się te, po które Ty i Twoi goście będziecie sięgać w pierwszej kolejności.
Szwedzki stół
Należy jeść tyle, ile uważamy za stosowne, przy czym nie wolno manifestować wygłodzenia i zachłanności. Wypada w tym miejscu wspomnieć o tym, aby nie nakładać sobie zbyt dużo na talerze. Pamiętajmy o innych uczestnikach posiłku, dajmy im też skosztować wyśmienitości, które są na stole. Uwaga ta szczególnie dotyczy posiłków w stylu „szwedzkiego stołu”. Niestety, bardzo często widzę przy takich okazjach, że wygłodniali i nienasyceni nakładają sobie wielkie góry pożywienia na swe talerze, z trudem donosząc je następnie do swojego stolika. Zwłaszcza, jak na ich talerzu oprócz sałatki są jeszcze: wędlina, jajecznica, parówki, musztarda… Z estetyką i dobrym wychowaniem nie ma to wiele wspólnego.
Pośpiech przy nakładaniu na talerzyki dużych porcji (aby zdążyć przed innymi) nie jest bynajmniej wyrazem dobrych manier…
Wina, ich podział i rodzaje, temperatura wina
Podział win ze względu na barwę i zawartość cukru. Prawidłowa temperatura serwowanego wina.
Wina gronowe
1.Wina stołowe
2.Wina deserowe
3.Wina gronowe popularne
4.Wina gronowe markowe
5.Wina gronowe wzmocnione
6.Wina gronowe aromatyzowane
7.Wina gronowe musujące
8.Wina gronowe gazowane
Wina gronowe – to napój alkoholowy średniej mocy otrzymany w wyniku fermentacji alkoholowej z rozgniecionych winogron – przy winach czerwonych, lub otrzymanych z soku winogron - przy winach białych i różowych. Wina te zawierają od 9 do 18% alkoholu.
Dzielą się na wina: zwykłe – ciche nie musujące, wzmocnione – zwane też winami gronowymi południowymi, aromatyczne – musujące i gazowane.
W zależności od barwy dzielą się na: białe, różowe, czerwone.
W zależności od zawartości cukru dzielą się na: stołowe, deserowe.
Wina stołowe dzielą się na: wina wytrawne zawierające od 0 do 10g cukru na 1l, półwytrawne zawierające od 10 do 30g cukru na 1l.
Wina deserowe dzielą się na: półsłodkie zawierające od 30 do 60g cukru na 1l, słodkie zawierające powyżej 60g cukru na 1l.
Wina gronowe popularne dzielą się na dwie kategorie:
-najniższą, jako wina stołowe, bez podania na etykiecie obszaru (regionu pochodzenia danego kraju)
-wyższa kategoria win nie markowych jest gwarantowana wytyczonym regionem kraju, z którego wino pochodzi
W winach regionalnych nazwa i pochodzenie jest bezsporne, a jakość podwyższona.
Wina gronowe markowe (gatunkowe) dzielą się na 2 kategorie jakościowe:
-wina wysokiej jakości, których proces uprawy wymienionej odmiany winorośli z określonych terenów, zbioru i produkcji jest urzędowo kontrolowane;
-wina najwyższej gwarantowanej jakości, pochodzące z obszaru o dokładnie wyznaczonych granicach, które deklarowane są na etykiecie określeniem odmiany winogron, regionu i kraju.
Temperatury serwowania win
1.Wina białe wytrawne typu brut serwujemy w temperaturze od 3 do 6°C.
2.Wina wytrawne typu extra dry serwujemy w temp. Od 4 do 6°C.
3.Wina wytrawne typu dry od 5 do 6°C.
4.Białe półwytrawne od 6 do 7°C.
5.Białe półsłodkie od 7 do 8°C.
6.Białe słodkie od 8 do 9°C.
7.Różowe od 6 do 10°C.
8.Czerwone od 8 do 10°C.
9.Wina białe dojrzałe wytrawne od 6 do 10°C.
10.Wina południowe wytrawne i półwytrawne od 10 do 12°C.
11.Wina południowe słodkie od 12 do 14°C.
12.Wina likierowe od 10 do 12°C.
13.Wina czerwone lekkie wytrawne od 14 do 16°C.
14.Wina czerwone ciężkie wytrawne od 16 do 18°C.
15Wina południowe słodkie od 14 do 16°C.
16.Wina różowe młode od 6 do 10°C.
17.Wina różowe dojrzałe od 10 do 12°C.
Popularne rodzaje śniadań na świecie
Ze względu na tradycję i różnorodne upodobanie kulinarne na świecie, śniadanie może różnić się od siebie w wielu krajach. Najpopularniejsze typy to:
Przyjmowanie gości lub przebywanie w gościnie :
http://szkoladam.pl/przyjechali-goscie-czyli-wizyta-z-noclegiem/
Sztuka rozmawiania przy stole http://www.koneserzy.pl/porady-bywalca/390-sztuka-rozmowy,-czyli-jak-konwersowa%C4%87-w-towarzystwie.html
np: "..... Podczas przyjęć nie inicjujmy konwersacji o chorobach, wypadkach, smutnych wydarzeniach i przykrych doświadczeniach. Rozmowy towarzyskie powinny mieć pogodny charakter. Świetnie dyskutuje się m.in. o pasjach, podróżach, literaturze, kinie i kulinariach." Wybierz odpowiedni temat konwersacji - taki, który wywołuje pozytywne skojarzenia.
Ciekawa rozmowa to nie monolog, a interesujący dla obu stron dialog.
1.Wina stołowe
2.Wina deserowe
3.Wina gronowe popularne
4.Wina gronowe markowe
5.Wina gronowe wzmocnione
6.Wina gronowe aromatyzowane
7.Wina gronowe musujące
8.Wina gronowe gazowane
Wina gronowe – to napój alkoholowy średniej mocy otrzymany w wyniku fermentacji alkoholowej z rozgniecionych winogron – przy winach czerwonych, lub otrzymanych z soku winogron - przy winach białych i różowych. Wina te zawierają od 9 do 18% alkoholu.
Dzielą się na wina: zwykłe – ciche nie musujące, wzmocnione – zwane też winami gronowymi południowymi, aromatyczne – musujące i gazowane.
W zależności od barwy dzielą się na: białe, różowe, czerwone.
W zależności od zawartości cukru dzielą się na: stołowe, deserowe.
Wina stołowe dzielą się na: wina wytrawne zawierające od 0 do 10g cukru na 1l, półwytrawne zawierające od 10 do 30g cukru na 1l.
Wina deserowe dzielą się na: półsłodkie zawierające od 30 do 60g cukru na 1l, słodkie zawierające powyżej 60g cukru na 1l.
Wina gronowe popularne dzielą się na dwie kategorie:
-najniższą, jako wina stołowe, bez podania na etykiecie obszaru (regionu pochodzenia danego kraju)
-wyższa kategoria win nie markowych jest gwarantowana wytyczonym regionem kraju, z którego wino pochodzi
W winach regionalnych nazwa i pochodzenie jest bezsporne, a jakość podwyższona.
Wina gronowe markowe (gatunkowe) dzielą się na 2 kategorie jakościowe:
-wina wysokiej jakości, których proces uprawy wymienionej odmiany winorośli z określonych terenów, zbioru i produkcji jest urzędowo kontrolowane;
-wina najwyższej gwarantowanej jakości, pochodzące z obszaru o dokładnie wyznaczonych granicach, które deklarowane są na etykiecie określeniem odmiany winogron, regionu i kraju.
Temperatury serwowania win
1.Wina białe wytrawne typu brut serwujemy w temperaturze od 3 do 6°C.
2.Wina wytrawne typu extra dry serwujemy w temp. Od 4 do 6°C.
3.Wina wytrawne typu dry od 5 do 6°C.
4.Białe półwytrawne od 6 do 7°C.
5.Białe półsłodkie od 7 do 8°C.
6.Białe słodkie od 8 do 9°C.
7.Różowe od 6 do 10°C.
8.Czerwone od 8 do 10°C.
9.Wina białe dojrzałe wytrawne od 6 do 10°C.
10.Wina południowe wytrawne i półwytrawne od 10 do 12°C.
11.Wina południowe słodkie od 12 do 14°C.
12.Wina likierowe od 10 do 12°C.
13.Wina czerwone lekkie wytrawne od 14 do 16°C.
14.Wina czerwone ciężkie wytrawne od 16 do 18°C.
15Wina południowe słodkie od 14 do 16°C.
16.Wina różowe młode od 6 do 10°C.
17.Wina różowe dojrzałe od 10 do 12°C.
Popularne rodzaje śniadań na świecie
Ze względu na tradycję i różnorodne upodobanie kulinarne na świecie, śniadanie może różnić się od siebie w wielu krajach. Najpopularniejsze typy to:
- Kontynentalne
- Angielskie
- Wiedeńskie
- Amerykańskie
Przyjmowanie gości lub przebywanie w gościnie :
http://szkoladam.pl/przyjechali-goscie-czyli-wizyta-z-noclegiem/
Sztuka rozmawiania przy stole http://www.koneserzy.pl/porady-bywalca/390-sztuka-rozmowy,-czyli-jak-konwersowa%C4%87-w-towarzystwie.html
np: "..... Podczas przyjęć nie inicjujmy konwersacji o chorobach, wypadkach, smutnych wydarzeniach i przykrych doświadczeniach. Rozmowy towarzyskie powinny mieć pogodny charakter. Świetnie dyskutuje się m.in. o pasjach, podróżach, literaturze, kinie i kulinariach." Wybierz odpowiedni temat konwersacji - taki, który wywołuje pozytywne skojarzenia.
Ciekawa rozmowa to nie monolog, a interesujący dla obu stron dialog.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz